۱۸ مرداد ۹۴
خدا تنها دروازه ی امیدی است که
هیچگاه بسته نمیشود....
تنها کسی است که با دهان بسته هم می توان صدایش کرد...
با پای شکسته هم میتوان سراغش رفت....
تنها خریداریست که اجناس شسته را بهتر برمیدارد.....
تنها کسی است که وقتی همه رفتند میماند....
وقتی همه پشت کردند آغوش میگشاید....
وقتی همه تنهایت گذاشتند محرمت میشود...
و تنها سلطانی است که دلش با بخشیدن آرام میشود نه مجازات کردن...
